1 Mayıs, tarih boyunca ne yalnızca Haymarket Mitingi’yle başlayan ve sonra olaylarla devam eden tarihsel sürecin bir parçası ne de gelenekselleşmiş bir günden ibaretti. 1 Mayıs tarih boyunca işçilerin mücadelesini sokaklara fabrikalara, atölyelere, meydanlara taşıdığı bir kavga günüydü. Gün geldi bir grevin başladığı gün olarak seçildi, gün geldi bu grevde katledilen işçilere karşı öfkenin sokağa döküldüğü gün. Bazen yasaklanan meydanlar için bir direniş günüydü 1 Mayıs, bazen de işçilerin iş bıraktığı ve meydanları doldurduğu bir miting günü. Ama nasıl örgütlenirse örgütlensin her zaman kavganın, mücadelenin sloganlarının kara bayraklarla sokaklara taştığı bir gün oldu 1 Mayıs.
1 Mayıs, 8 saatlik iş günü mücadelesiyle sembolleşmeden önce de özellikle Avrupa kültüründe topraktaki işlere ara verilen, çalışmanın durduğu şenliklerle kutlanan bir gün olarak tarihe geçmişti. Bahar aylarının ilk günü olarak, toprağa ekilen ilk mahsulün kutlandığı Pagan kültürünün bir parçasıydı.
Ülkemizde 1 Mayıs 1977 senesinde bu kutlamalar için toplanan işçinin, emekçinin bayramına hüznü getiren tarihtir!
Hep beraber, halaylarını çekmek için geldikleri meydanda öldürülen 36 emekçimizin yitip gittiği ve faillerinin hala bulunamadığı kara bir tarih olmuştur. Bundan sonra ülkemizde 1 Mayıs kutlama değil ölen 36 insanımızın, emeği sömürülen tüm yurttaşın hak arayışı haline
gelmiştir.
1 Mayıs 1977’deki Taksim katliamını yapanlar mahkeme önüne hala çıkarılmadı…
Unutmadık,
unutmayacağız, unutturmayacağız…
Değiştirirse düzeni işçiler değiştirir!
Emeğin kurtuluşu, laiklik, bağımsızlık ve adalet için Yaşasın 1 Mayıs!
#DeğiştirirseDüzeniİşçilerDeğiştirir
#Yasasın1Mayıs
ERDOĞAM KARİP SANCAKTEPE BELEDİYE MECLİS ÜYESİ
