Her yıl 8 Mart’ta “8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü” çeşitli etkinliklerle kutlanıyor. Ancak, kadın sorunları bir türlü düzelme gösteremiyor, oysa kadına yüklediğimiz anlamlar o kadar büyük ki! Bunlar; toprak ana, anadolu, ana vatan… Uygulamada öylemi dersiniz?
Her yıl bugün geldiğinde, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü kutluyorlar çiçekle, telefonla, katıldığı etkinlikle o gün geçtikten sonra bir daha ki seneye kadar kimse kadın haklarından bahsetmiyor. Oysa Kadınlarımız fiziki olarak eşit olmasa da, beyin eşitliği olduğunu çalışarak, emek iş ve yaşamın her alanında var olduğu bilinmektedir.
Dünya toplumunda kadının emeğine saygı duyulması henüz kabul edilmemişken, kadınlarımız hayatın her alanında kullanılıyor. Kapitalist sistem bugün tüketici olarak gördüğü kadını mutfak, araba, banka, tekstil, güzellik, sanayi, telefon ve diğer akla gelebilecek reklamlarda kadınlarımızı sonuna kadar kullanılıyor. Fakat üretimde, iş alanlarında kadınlarımız istedikleri çalışma konumlarında bulunamıyorlar.
Kadınlarımızın üretkenliği doğurganlığıyla başlıyor, toplumun yarısını oluşturan kadınlarımız gün geliyor yetiştirdiği insanın kendisine karşı olması ve kedisini ona karşı savunması kadın haklarının ihlalidir. Siyasette kadının yeri henüz yok sayılacak kadar az. Kadına sınırlı sayıda yer veriliyor, bunun adını da kota olarak belirliyorlar. Kadınlarımız siyasette eşit olarak temsil edilmemelerinin ana unsuru demokrasi sorunu, ancak şunu da söylemeliyiz demokrasi tüm siyasal tartışmaların odak noktası, demokrasiyi içselleştirmeden sorun çözülmez. Kadınlarımız erkek egemen siyasi yönetimin iki dudağının arasında çıkacak cümleye bakarlar. Ama çözüm Kadınlarda olmalı örgütlü yapıyı bir an önce güçlendirmeliler. Ekonomik bağımsızlığı olmayan kadınlarımız maalesef birilerine bağımlı olmak zorunda, gün geçmiyor ki görsel ve yazılı basında kadın şiddeti, kocası sevgilisi ve töre cinayetine kurban gidiyor. Son yıllarda öldürülen kadın sayısı yıllara göre binleri aştı, kadınlarımız katlediliyor. Sayılarına baktığımızda bu kadar ölüm savaşta bile olmaz diyoruz. Kadınlarımızın haklarını savunmak sadece sözle olmadığını biliyoruz, haklar verilmez alınır şiarıyla, bunlar sendika, dernek, vakıf vs. lerle olur, Kadının en büyük desteği yine kadın olmalı, güçlenmesi kendinden almalı, örgütlü yapısın da sesinin daha gür çıkması, daha geniş kitlelere ulaşarak haklarını arama noktasında güçlü olmalılar, meydanlarda hak arayışlarının devamında, hak ve özgürlükler alanında da başkalarının haklarına saygılı olma ve hakları cinsiyetçi yaklaşım değil de İNSAN olarak eşitlenmeli.
Bu vesile ile hakların kazanılmasıyla birlikte tüm KADINLARIMIZIN 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü Kutluyor ve katledilen KADINLARIMIZI da saygı ile anıyoruz.
Nurgül Sabancılar
